کائوچوی بیوتیل
کائوچوی بیوتیل کائوچوی ( ویژه ) بیوتیل ، یک کوپلیمر خطی است که در نتیجه ی کوپلیمریزاسیون کاتیونی ایزوبوتلینCH2=C CH3,CH3 و مقدار کمی ایزوپرن ساخته میشود. نسبت مصرف ایزوپرن به ایزوبوتیلن معمولا حدود۰.۵ تا ۳ […]
کائوچوی بیوتیل
کائوچوی ( ویژه ) بیوتیل ، یک کوپلیمر خطی است که در نتیجه ی کوپلیمریزاسیون کاتیونی ایزوبوتلینCH2=C CH3,CH3 و مقدار کمی ایزوپرن ساخته میشود.
نسبت مصرف ایزوپرن به ایزوبوتیلن معمولا حدود۰.۵ تا ۳ قسمت به ازای ۱۰۰ قسمت می باشد. مکانیزم واکنش از نوع یونی بوده و به وسیله ی یونیزاسیون کمک کاتالیزور ( معمولا آب ) شروع شده ، و سپس به وسیله ی کاتالیزور فریدل کرافت ( BF3 JH ALCL3 ) در محلول رقیق متیل کلراید و یا سایر حلال ها ؛ از قبیل پنتان ، دی کلرواتیلن، سولفور دو کربن واتان هدایت می شود.
خواص فیزیکی و مکانیکی
خواص فیزیکی کائوچوی بیوتیل از بسیاری از جهات مشابه خواص کائوچوی طبیعی می باشد ، و با وجود برخی تفاوت های برجسته که در رفتارشان وجود دارد ، ورق های پخت شده ی هر دو نوع کائوچو ، نرم ، انعطاف پذیر ، کشش پذیر ، و دارای قابلیت کشسانی می باشند. هنگام کشش هر دو کائوچو استحکام و سفتی قابل توجهی از خود نشان می دهند ، و هر دو به یک میزان از ویژگی کشسانی محصول پخت شده می رسند. هرچند که هر دو ماده هنگام رها شدن از کشش به سرعت اولیه به حالت اول بر میگردند.
بیوتیل اصولا در زمینه ی نفوذ پذیری نسبت به گازها ، خواص الکتریکی ، مقاومت درمقابل پارگی بعد از زمان بندی حرارتی ، و بی اثر بودن نسبی در مقابل مواد شیمیایی ، از سایر الاستومرها متمایز شده است البته این کائوچو هم مثل سایر کائوچوها نسبت به تغییرات درجه حرارت حساس می باشد : مثلا در دماهای بالا ، جهندگی بیوتیل بسیار زیاد شده و برابر با جهندگی کائوچوی طبیعی می شود، و یا هنگام پایین آمدن دما ، محصولات بیوتیل به سرعت سفت شده و در دماهای زیر صفر سخت و شکننده می گردند عملکرد بیوتیل را می توان به شیوه هایی در دماهای پایین بهبود بخشید ، که عبارتند از :
1-استفاده از نرم کننده های مقاوم نسبت به انجماد
2-استفاده از پرکننده هایی با ذرات زبر
3-پخت در درجه ی بالاتر
ویژگی های بیوتیل رابر عبارتند از :
1-وزن مولکولی مناسب
2-نفوذ ناپذیری ( مقاومت در برابر عبور گازها )
3-داشتن مقاومت در برابر اکسیداسیون
4-داشتن مقاومت حرارتی مناسب
5-داشتن مقاومت ازونی
6-قدرت کششی
7-مدولوس
8-مقاومت سایشی و پارگی
9-قابلیت جذب آب
10-داشتن خواص الکتریکی و مقاومت های الکتریکی
11-داشتن مقاومت خزشی
12-داشتن خواص دینامیکی
13-داشتن مقاومت شیمیایی
فاکتور های موثر بر مقاومت اسیدی یا شیمیایی آمیزه های بیوتیل عبارتند از :
۱-کم بودن درجه ی غیر اشباعیت پلیمر
۲- وجود مقدار کمی پرکننده ی غیر فعال شیمیایی
۳-استفاده از پخت های گوگردی
4-عملیات حرارتی در فرآیند تولید و زمان سنجی مناسب
استفاده از پرکننده ها و عوامل تقویت کننده در کائوچوی بیوتیل رابر
در آمیزه های کائوچوی بیوتیل ، مصرف پر کننده ها قدرت کششی و مقاومت در مقابل پارگی و سایش را افزایش می دهد.
شتاب دهنده های مناسب برای بیوتیل انحصارا انواع تیورام سولفاید و دیتیوکربامات می باشند.
خواص کلی و عمومی : هالوبیوتیل ها و کائوچوهای بیتویل استاندارد از نظر نفوذ ناپذیری نسبت به گازها، قابلیت جذب انرژی ، مقاومت در برابر ترک زایی خمشی و مقاومت در مقابل هوا ، اوزن و مواد شیمیایی موقعیت یکسانی دارند. ولی کائوچوی هالوبیوتیل جذب آب بیشتر و مانایی فشاری کمتری دارد و در بعضی کاربردها مقاومت حرارتی خیلی بیشتری را از خود نشان می دهد.
کاربردهای مصرفی :
باتوجه به ویژگی های فیزیکی و مکانیکی خوبی که این کائوچو دارد، در جدول زیر اهم مصارف درج شده است.